Tweede pinksterdag 2022 stond in het teken van de Dag van het Kasteel, waaraan ook kasteel Montfort mee deed. Op deze dag waren de leden van de LGL in grote getalen op dat kasteel aanwezig, om het toestromend publiek te informeren over de vroege en late middeleeuwen. Maar liefst drie grote luifels waren nodig om iedereen beschutting te bieden. Op de kopse kant nog een kleine luifel om de harde wind wat te temperen.
Met de grote opkomst van leden was het kampement toch vlot opgebouwd, niettegenstaande de behoefte om alvast weer eens goed bij te kleppen en voorpret te delen voor eindelijk weer een publieksactiviteit. Hierdoor waren wij juist op tijd klaar toen de eerste vroege bezoekers onze richting op slenterden.
Er viel genoeg te beleven bij ons. Diverse houtbewerkers waren bezig, er werd kleding gemaakt, middeleeuws geschreven, gekookt (een heerlijke groentesoep die onze lunch verrijkte) en tekst en uitleg gegeven over een keur aan onderwerpen. Het publiek toonde zich de hele dag door zeer nieuwsgierig en belangstellend.
Na ongeveer een half uur brak een bui los, die onze bezoekers met genoegen deed schuilen onder onze uitgestrekte luifels. Bij die ene bui bleef het. De rest van de dag wisselden wolkenvelden en de zon elkaar af, maar het bleef droog, met een flinke wind. Dat was dus boffen, want elders (en nog niet eens ver weg) viel er aanmerkelijk meer regen.
Om 13.00 uur hadden wij een demo boogschieten georganiseerd, compleet met tekst en uitleg over bogen, pijlen, pijlpunten en wat er zoal meer te vertellen is. Voor één van onze nieuwe aspirantleden was het ook de gelegenheid om bij ons haar eerste pijlen te verschieten. Eén van onze zwaardvechters had zich al in zijn uitrusting gehesen en onder bescherming van twee schilden fungeerde hij als houder van een kleiduif, waarop de boogschutters hun talent konden botvieren.
Om 14.30 uur was het tijd voor de overige zwaardvechters om zich in verschillende variaties van bepantsering te kleden. Om 15.00 uur was er nog een zwaardvecht demo. Daarbij traden onze vier krijgslieden in wisselende paren in het strijdperk. Ook werd gewisseld van technieken: zwaard en beukelaar, zwaard en schild en anderhalfhander. Dat niet dan nadat we kort hadden laten zien hoe het zwaard zich ontwikkelde sinds de Vikingtijd en kort iets hadden gezegd over onze bron van kennis, de Fechtbücher. Voor een behoorlijk grote groep publiek ging het daarna los, lekker los na lange tijd. Dat was weer genieten.Na gedane zaken kon in het kampement de warme rusting weer afgelegd worden, waarbij alweer de vragen van het publiek bléven komen.
Eén hoogtepunt mag niet onvermeld blijven. Tamelijk vroeg op de dag had een gezin met een kleine dame bij onze schrijver staan kijken. De kleine dame stelde vast dat de schrijver een veer als pen gebruikte. De schrijver beaamde dat en legde uit hoe van een veer een pen gemaakt kon worden. Tegen het einde van de dag liep het gezin langs het kampement op weg naar de uitgang. De kleine dame rende naar de schrijver en gaf hem een veertje dat zij gevonden had!
Tegen 16.15 uur gaf de kleine windvang luifel de geest een scheurde over een aanzienlijk stuk open, waarbij ook een paar stevige haringen werden losgetrokken. Snel ingrijpen voorkwam dat alle luifels als geheel volledig neerstortten. Gezien het tijdstip besloten wij dan maar rustig af te bouwen, waarmee een heerlijke en voldoening gevende dag ten einde kwam. Van de organisatie vernamen wij dat zo'n 720 bezoekers door de poort waren gekomen! We vonden het al behoorlijk druk.
De afgelopen tijd meldden zich weer een aantal adspirantleden bij ons aan, zo ook vandaag. Levende Geschiedenis Limburg is daarmee een bloeiende èn boeiende vereninging.